“KRUISTOCHT PER FIETS”
Kruistocht per fiets. Een drie maanden durend avontuur, 5400 km vanuit België naar Jeruzalem.
Hieronder een fragment uit dit boek…
We hebben zo’n vijftig kilometer op onze teller als we in het grensdorp aankomen. We spenderen er de laatste dinars aan een viertal bananen. Ook hier probeert de winkelier een belachelijk hoge prijs te vragen. In het vruchtbare dal van de Jordaan zien we grote bananenplantages. Een klein wegwijzertje geeft de richting van de brug aan. Men rept hier natuurlijk geen woord over Israël.
Voor de Jordaniërs is de Westbank, met de steden West-Jeruzalem en Jericho nog steeds hun grondgebied. De De Israëliërs houden het bezet. Toch zijn er vredesonderhandelingen tussen beide landen. Er is zelfs een akkoord gesloten. Maar hoever dit strekt om met de fiets de grens over te geraken, weten we niet. We vervolgen onze eenzame weg door het verlaten landschap. In de verte merken we een lange rij personenauto’s en bussen.
We krijgen hoop, als zij over de grens mogen, waarom dan geen fietsers ? Het is echter een ijdele hoop, de auto’s laden passagiers uit aan de grenspost. We plaatsen de fietsen in de schaduw van een cafeetje en observeren hoe de grensovergang werkt. We zien af en toe een volgeladen bus vertrekken, waarschijnlijk naar de Israëlische controle. De mensen halen eerste een stempel in een nieuw gebouw, en wachten op de bus. We nemen het risico niet om met de fiets naar de douane te stappen, en zetten ze vast voor een cafeetje. We schuiven aan bij de anderen en worden zonder problemen uitgestempeld uit het land. We betalen een uitreistaks en kopen een ticket voor de bus. Alles verloopt vlot. Nu de fietsen nog. We halen ze terug op bij het cafeetje. De baas denkt vlug enkele Dollars te verdienen door geld te vragen voor de parking tegen zijn muurtje. We plaatsen de fietsen bij de bagage en nemen het voorwiel eruit…